چشیدن لذت کارآفرینی پس از طعم تلخ ورشکستگی/ تولید کننده لرستانی: ملک شخصی را فروختم تا کارخانه را احیا کنم
علی سلگی، تولید کننده لرستانی که با وجود مشکلات اما با اراده و عشق به تولید و اشتغال‌زایی توانست واحد تولیدی خود را پس از تعطیلی چند ساله مجدد وارد چرخه تولید و چندین نفر را مشغول کند، او که چندین سال در حوزه فرآورده‌های لبنی فعالیت داشت، با تولید محصول جدید مجدد وارد عرصه تولید و زمینه اشتغال 16 نفر را فراهم کرده است.
موج خبر لرستان- ، علی سلگی متولد ۵۴ است از ۱۷ سالگی وارد عرصه تولید شده و به قول خودش موهایش را در راه تولید سفید کرده است.
او پس از تعطیلی کارخانه‌اش که در حوزه فرآورده‌های لبنی فعالیت داشت، چند ماه پیش با فروش ملک شخصی‌اش و تنها به این دلیل که به تولید و اشتغال علاقه داشت اولین خط تولید کننده آب میوه را راه‌اندازی کرد.
سلگی اما وجود دلالان و واسطه‌ها را بزرگترین چالش پیش روی تولیدکنندگان عنوان می‌کند و می‌گوید: وجود دلالان و واسطه‌ها باعث شده تولید کننده و مصرف کننده هر دو آسیب ببینند.
با این تولید کننده جوان که مدیر عامل کارخانه فدک لبن است، گفت‌وگوی کوتاهی داشته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
کمی از ورودتان به عرصه تولید برای ما بگویید.
من از ۱۷ سالگی وارد عرصه تولید شده‌ام ، یعنی بیش از ۳۰ سال در این عرصه فعالیت دارم.
حدود پنج سال در سطح شهر خرم‌آباد من و برادر بزرگم به شکل سنتی لبنیات تولید می‌کردیم، در واقع برادران بزرگم اولین تولید کننده لبنیات به شکل سنتی در سطح شهر بودند.
چه زمانی این واحد تولیدی را راه اندازی کردید؟
سال ۸۴ کارخانه فدک لبن را که یک متروکه و حدود ۸ سال تعطیل بود خریداری و سال ۸۵ آن را راه‌اندازی کردیم.
پس از خرید این واحد تجهیزات را به روز رسانی و سال ۸۵ با تولید فرآورده‌های لبنی فعالیت را شروع کردیم.
ما با ۳ محصول کار را شروع کردیم اما سال ۹۵ به ۲۶ محصول افزایش دادیم، از سال ۸۵ تا ۹۵ به عنوان کارآفرین برتر و واحد نمونه انتخاب شدیم.
از طرفی ماشین الات را به ده برابر افزایش دادیم، به طوری که همین ماشین آلات اکنون بیش از یکصد میلیارد تومان ارزش دارند.
پس چطور شد که کارخانه تعطیل شد؟
سال 95 به دلیل سرمایه‌گذاری روی محصول پنیر متحمل ضرر و زیان شدیم و سال ۹۶ به دلیل نبود سرمایه در گردش کارخانه تعطیل شد.
سال 97 و 98 با به روز کردن ماشین آلات کار را شروع کردیم، اما متاسفانه با شیوع کرونا و اظهار نظرهایی مبنی بر مضر بودن لبنیات ضربه سختی به ما وارد و مجدد کارخانه تعطیل شد.
سال گذشته با سرمایه شخصی و فروش ملک شخصی خودمان کارخانه را راه‌اندازی کردیم.
یعنی با همان خط تولید فرآورده‌های لبنی؟
خیر، خط تولید آب میوه را که در استان وجود نداشت راه‌اندازی کردیم.
ما کار را با آب انبه شروع کردیم زیرا تقاضای بازار است و ۸۰ درصد بازار آب میوه را همین آب انبه تشکیل می‌دهد، البته قرار است برج ۴ و ۵ مابقی آب میوه‌ها را هم تولید کنیم.
با چه میزان سرمایه‌گذاری کار را شروع کردید؟
۲ میلیارد تومان ، اما خب ما خیلی از ماشین آلات را داشتیم که بین لبنیات و آب میوه مشترک بود.
چند نفر مشغول کار هستند؟
اکنون حدود ۱۶ نفر البته قرار است تا پایان برج چهار به ۲۰ نفر افزایش دهیم.
نکته‌ی که دلم می‌خواهد به آن اشاره کنم این است اگر سرمایه در گردش به اندازه کافی داشته باشیم یعنی بالای ده میلیارد تومان و چند دستگاه رقابت پذیر را هم تهیه کنیم، می‌توانیم بالای شصت نفر را به طور مستقیم مشغول کنیم.
از محصول جدید استقبال می‌شود؟
بله، تقاضا زیاد است این تولید ما تنها ۱۰ درصد نیاز بازار را تامین می‌کند، اگر چند دستگاه به خط اضافه شود تولید کارخانه ده برابر می‌شود،
فرآورده‌های لبنی را هم دارید؟
بله البته با ظرفیت پایین.
چرا با وجود مشکلات اما اصرار به فعالیت در عرصه تولید داشتید؟
با وجود اینکه اینجا کسی پولش را سمت تولید نمی‌برد اما من ملک شخصی خودم را فروختم تا کارخانه را راه‌اندازی کنم، چون نخواستم ماشین آلاتی که صد میلیارد تومان ارزش داشت همینطور رها شوند، از طرفی من به حوزه تولید علاقه دارم و معتقدم گردش مالی که یک کارخانه دارد به نفع همه است و سودش تنها به جیب تولید کننده نمی‌رود.
باور کنید من صرفا موهای سرم در راه تولید و این دو سالی که کارخانه تعطیل بود سفید شده است.
اصلا از اینکه چند نفر مشغول کار شده و از این سفره ارتزاق می‌کنند حال دلم خوب می‌شود، وقتی واحد تولیدی فعالیت می‌کند خیر و برکت در سودش نیست بلکه در اشتغال زایی است.
از نگاه شما مهمترین مشکل پیش روی تولید کنندگان چیست؟
متاسفانه برخی ادارات شرایط تولید را در درک نمی‌کنند، البته خوب است به همکاری برخی ادارات مانند اداره کل صنعت، معدن و تجارت و اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی هم اشاره کنیم.
نکته دیگر عدم حمایت مردم استان از تولید کنندگان داخلی است مردم به جای خرید تولید استان محصولات دیگر شهرها را خریداری می‌کنند، باور کنید تولیدات ما را شهرهای دیگر بهتر می‌شناسند.
اما بزرگترین چالش در حوزه تولید وجود دلالان و واسطه‌ها است که بزرگترین آسیب را به مصرف کننده و تولید کننده می‌رساند، در حوزه تولید سود دلال بیشتر از تولید کننده است.
ببینید من اگر بخواهم محصول را خودم عرضه کنم باید ناوگان پخش داشته باشم که حداقل 15 ماشین نیاز است.
اگر می‌خواهیم دست دلال را قطع کنیم باید رابطه مستقیم بین مصرف کننده و تولید کننده باشد، دولت یا باید سرمایه برای ناوگان پخش را در اختیار واحدها قرار‌دهد یا ناوگان پخش را برای واحدها تهیه کند تا محصول مستقیم به دست تولید کننده برسد.
چالش دیگر موازی کاری ادارات است، به طوری که گرفتن مجوز بسیار سخت است، سخت‌گیری بانک‌ها در پرداخت تسهیلات هم از دیگر چالش‌هایی است که می‌توان مطرح کرد، بانک‌ها از ما چند برابر وام وثیقه می‌خواهند.
انتهای پیام/
به پیج اینستاگرامی «موج خبر» بپیوندید
instagram.com/moojekhabar.ir