رکوردهایی که خوشحالمان نمی‌کند

شاید کم کم روزهای خوشی را که رکوردهای ملی و جهانی در حوزه هایی چون علم و ورزش جابجا می شد رو به فراموشی می رود، رکوردهای غرورآمیزی که رفته رفته با رکود فضاهای رقابتی دسته جمعی، غبار کرونا بر آنها نشسته و جولان این ویروس این روزها به رکورددار بلامنازعی در تمام دنیا تبدیل شده است.

تاهمین چند ماه قبل رکورد قربانیان کرونا را با تصادف های جاده ای قیاس می کردیم که بله، کرونا از حوادث خودرویی سبقت گرفته است و جان شهروندان را به جای اینکه در جاده های پرپیچ و خم بگیرد در خیابان و مراسم پرازدحام قربانی می کند.

سالانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار نفر به دلیل حوادث جاده ای در ایران مصدوم و مجروح می شوند در حالیکه اکنون شمار مبتلایان قطعی به کووید ۱۹ در کشور از رمز ۷۳۰ هزار نفر عبور کرده است.

سرعت انتشار و مرگباری ویروس کرونا این روزها نه تنها در ایران بلکه در اغلب کشورهای جهان به حدی رسیده است که فقط خود کرونا می تواند رکورد خود را روزانه جابجا کند، و آماری که نشان می دهد این رکوردها با ابتلا و مرگ تعداد بیشتری انسان هر روز نجومی تر می شود، اما چرا کرونا اینگونه تک تازی و رکورد شکنی می کند و در رقابتی نابرابر به سیستم بهداشت و درمان فرصت نمی دهد تا دست کم در این میدان سخت کمی استراحت کند.

ما، مردم و شهروندان کرونا را قوی کرده ایم، با ندانم کاری و سهل انگاریمان قویترش می کنیم، ماسک نمی زنیم تا کرونا نفسی تازه کند و حاضر نیستیم از دورهمی های خطرناکمان دست بکشیم تا کادر درمان اندکی نفس راحت بکشند.

اقدامات، تحقیقات و مطالعات بسیار زیاد سراسر دنیا هنوز نتوانسته است پا به پای سرعت انتشار و مرگباری کرونا گام بردارد، و ویروسی که این روزها در مهمانی ناخوانده اش پادشاهی می کند و عده ای هم جان خود و اطرافیانشان را دستمایه قویتر شدن این ویروس قرار داده اند.

وقتی قدرت های علمی دنیا با قاطعیت در مورد درمان یا واکسن این ویروس سخن نمی گویند بنابراین خود ما هستیم که باید به رکوردشکنی کرونا پایان دهیم، فقط کافیست ۹ ماه گذشته را مرور کنیم که هر وقت رعایت بهداشت کرونا را جدی گرفتیم وضعیت شهر و روستایمان سفید شد اما امروز بیش از سه ماه است که خبری از روزهای سفید نیست و وضعیت قرمز کرونا، روزگار همه را سیاه کرده است.

نباید با خستگی یا بی توجهی به این شرایط دامن زد بلکه بایستی نمره ۲۰ کووید ۱۹ را از او گرفت که این مهم بجز با رعایت موارد ساده و ابتدایی پروتکل ها حاصل نمی شود، به راستی زدن ماسک، شستن دست و میهمانی نرفتن تا این اندازه برای ما سخت شده که نسبت به قربانی شدن جان یک هموطن و بلکه یک عزیز بی تفاوت شده ایم؟

فراموش نکینم ما انسان ها در یک نظام اجتماعی زندگی می کنیم و احوالات هر یک از ما در ابعاد مختلف بر زندگی دیگران تاثیر گذار است بنابراین موظف هستیم نسخه آسان مقابله با بیماری سخت این روزها را رعایت کنیم و دوری از تجمعات و برپایی مراسم را جدی بگیریم.

به گفته ایرج حریرچی معاون کل وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تقریبا روزانه سه هزار مورد بستری کرونا در کشور داریم و روز جمعه بیش از ۱۱ هزار مورد شناسایی جدید داشتیم که البته همه موارد جدید شناسایی نمی شوند.

او ادامه داد: متاسفانه ما بیش از ۱۰ روز است که مرگ های بالای ۴۵۰ مورد را تجربه کردیم و  با این میزان رعایت شیوه نامه‌ها و با این میزان محدودیت‌هایی که اعمال می شود، پیش بینی ها این است که فعلا روند صعودی در ابتلا، بستری و مرگ را خواهیم داشت.

حریرچی گفته اکنون حدود ۳۰ درصد از موارد مرگ روزانه از کرونا است و آیا روزی ۴۵۰ کشته کافی نیست که رفتار خود را با ماسک زدن، مسافرت نرفتن و عدم حضور در دورهمی های خانوادگی تغییر بدهیم چرا که همین مهمانی های خانوادگی عامل حداقل ۳۰ درصد و در برخی استان ها عامل ۵۰ درصد موارد ابتلای جدید است.

اکنون که در شرایط شیوع کرونا، یکی از ارکان اصلی اتمام این وضعیت بحرانی، مردم هستند ، دولتمردان، مسوولان، مدیران و دلسوزان نظام همه از شهروندان تقاضا دارند که با همکاری های گسترده به پایان کووید ۱۹ در کشور کمک و کادر درمان و دست اندرکاران را یاری کنند که این بار مردم می توانند با همکاری و تلاش جمعی، عبور از این بحران را به همراه برنامه ریزی و اقدامات اساسی مسوولان تسریع کند.

همانقدر که دولتمردان و برنامه ریزان در قبال تامین الزامات مواجهه با کرونا همچون تجهیزات بیمارستانی، محلول ضدعفونی و ماسک ارزان و مناسب وظیفه دارند مردم نیز بایستی به هشدارها و پروتکل های طراحی شده اهمیت و نسبت به اجرای آن حساسیت به خرج دهند تا بتوان زنجیره انتقال کووید ۱۹ را قطع کرد.

الهام بابایی خبرنگار مرکز لرستان